Koncertował - w dużej mierze dla Polonii - za granicą, m.in. w Australii, Nowej Zelandii, Kanadzie oraz w wielu krajach Europy W 2016 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, w 2008 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a 2020 pośmiertnie Krzyżem Komandorskim tego orderu. "Dzień gaśnie w szarej mgle. Wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w locie splątał się, Pożegnał ciepły dzień, Ostatni dzień w mazurskich stronach. Zmierzch z jezior żagle zdjął. Mgieł porozpinał" Lyrics & Chords of Rozmowa Duszy Z Matką Bolesną by Cappella Gedanensis, 72 times played by 12 listeners - get pdf, listen similar Dzień gaśnie w szarej mgle Wiatr strąca krople z drzew Sznur kormoranów w locie splątał się, Pożegnał ciepły dzień, Ostatni dzień w mazurskich stronach Zmierzch z jezior żagle zdjął, Mgieł porozpinał splot Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas Już wracać czas-----Noc się przybrała w czerń To smutny lata zmierzch U wielu pasja do żagli rodzi się choćby po wakacjach na Mazurach, gdzie – jak śpiewa Piotr Szczepanik – „Dzień gaśnie w szarej mgle / wiatr strąca krople z drzew”. – Żaglami zaraziłem się na studiach, gdy pojechałem na obóz w ramach wychowania fizycznego. Wcześniej nie miałem z nimi większej styczności. Z kolei "Goniąc kormorany" (1965) skomponował Jerzy Woy-Wojciechowski do słów Andrzeja Tylczyńskiego: "Dzień gaśnie w szarej mgle, wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w lecie splątał się, pożegnał ciepły dzień, ostatni dzień w mazurskich stronach". Dzień gaśnie w szarej mgle. Wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w locie splątał się, Pożegnał ciepły dzień, Ostatni dzień w mazurskich stronach. Ecco il testo di Goniac Kormorany di Piotr Szczepanik su Rockol. Scopri i testi, gli aggiornamenti e gli approfondimenti sui tuoi artisti preferiti. Dziecko we mgle Lyrics: Co jest pizdo? / Ty szmato! (Hahahaha) / Jebany transwestyta / Hardcorowy rap, bez dyskotekowej kiły / To jest poznańska masakra w stylu mechanicznej piły / To brutalny Piotr Szczepanik Goniąc kormoranyの歌詞: Dzień gaśnie w szarej mgle, / wiatr strąca krople z drzew. / Sznur korm Deutsch English Español Français Hungarian Italiano Nederlands Polski Português (Brasil) Română Svenska Türkçe Ελληνικά Български Русский Српски العربية فارسی 日本語 한국어 O1i5. Wczoraj zapytała mnie dziewczyna, czemu nie jestem podobny do Lenina" - tak śpiewało się kiedyś, no a dziś? Wczoraj powiedziała mi dziewczyna, że... mnie zostawia dla jakiegoś manekina. A co ja na to? Płacz? Skąd! Nieokiełznana radość! Bo jakieś pięć tysięcy miesiąc w miesiąc zarobione bez wychodzenia z domu, czyli tak, jak lubię najbardziej. Dwójka na chatę, trójka na ruchy, w perspektywie średnio zaskakujące pytania o auto, kurs prawa jazdy, mieszkanie własne (ale zapisane na nią), potem dom, dzieci... I za co to wszystko? Za to, o czym pisał w szesnastym wieku już Erazm, notabene syn księdza, za to parosekundowe szczęście? Za zaspokojenie chuci tak nędznego kawałka człowieczego ciała, za tak zwane - przepraszam, że zabrzmi śmiesznie raczej - ruchy frykcyjne? W kawałku gumowego opakowania?No więc dziewczyna mnie porzuciła, bywa, a ja zacząłem konsumować swą radość. No więc książki, mam ich parę setek tych ważnych i uwielbiam odnajdować stare zdania, drażniące, że… ja tak nie najpierw nieboszczyk Kishon, taki izraelski satyryk, który dostał zapewne jakieś oficjalne pozwolenie na drwiny z Żydów, coś jak po nim Woody Allen czy Tarantino. Zaserwuję wam dwa zdanka, istne perełki (a sprzedają to wciąż w milionowych nakładach na całym świecie): "Cały kapitał izraelski znalazł się w rękach żydowskich i budzi to zrozumiałe niezadowolenie w szerokich kręgach społeczeństwa". A drugie: "Także w Izraelu wszystkie hotele należą do Żydów". No więc uczta ironii. Aha, a jak uczta, to oczywiście musiałem pójść do knajpy. Mam jedną ulubioną restaurację, nazywa się tak jak nasza gazeta, a mieści bliziutko mojej starej podstawówki z Grottgera (nr 98, pamiętam do dziś, choć nigdy nie nosiłem tarczy, z zasady od dzieciństwa sprzeciwiam się bowiem wszelkim obowiązkom, coś jak ten Król od Mleczki ze wstrętem do podtrzymywania dynastii, bo wokół jednego się to zawsze kręci, pupy i chałupy). Ale że porzuciła mnie dziewczyna, młoda, bardzo ładna ... bardzo głupia, no to dla odmiany postanowiłem umówić się z facetem, brzydkim (szalenie krzywe nogi), za to niegłupim. W tej knajpie, w której kiedyś mieściła się rezydentura GRU czy KGB, jedna swołocz, zatem znani osobnicy z setki najbogatszych chodzą tam niemal na pamięć i w ciemno, zapewne z racji przywiązania do adresu (a BOR każdorazowo sprawdza, czy na pewno wyjęto wszystkie kable ze ściany, przy okazji instalując nowe, własne). No więc zamiast z laską - poszedłem na kolację z Bakero. To taki trener najlepszej drużyny w kraju, czyli Polonii (Legię walnęła trójką na przykład). I ten Bakero jest w Polsce kompletnie niedoceniony, a zaraz pewnie będzie zwolniony, choć kilkanaście lat grał w Barcelonie z dychą - mówi to wam coś? Którego słuchali Cruyff, Romario, Lineker, Koeman, Stoiczkow, Laudrup? Niesamowity kapitał nosi on w głowie, coś jak Einstein, tyle że w futbolu, no i kocha Polskę tak samo mocno jak swój rodzinny Kraj Basków, go w świetny nastrój, ogłaszając, że ja płacę (każdy lubi być gościem, zresztą zapłaciła za nas poniekąd, nie wiedząc nawet o tym, ta moja niedawna dziewczyna). No i zagrałem mu na pianinie "el condor pasa", ładniej tylko robili to Simon and Garfunkel. Starałem się dociec (a z każdą godziną, jak to w rezydenturze, coraz bardziej rozwiązywał się mu język, i coraz lepiej mówił po słowiańsku) - jak postrzega Polskę. Powiedział - chyba wtedy przeszedł śmiało na angielski, że wielu ludzi w Polsce lubi się popisywać (coś jak ja, serio, myślał może o mnie). Że na świecie poznał dziesiątki ludzi stokroć bogatszych, ale tysiąc razy skromniejszych (pomijając Vera Cruz, hm, więc nie pojadę tam!). Że u nas jest głównie szpan i mi się zaczęło zgadzać, bo Zachód jest kompletnie inny, i zaraz pomyślałem o synu. Obraca milionami, a jak go ostatnio widziałem, pomyślałem, czy nie kupić mu kebabu: taki chudziutki, marny sweterek, plecaczek, broda nieogolona, za to w głowie tysiące wizji (jak u tego Ajnsztajna Drańsztajna). Spytałem go kiedyś, czy nie chciałby porządzić czymś większym, jakimś krajem na przykład, on na to: jeszcze mnie ludzie poznają, jak będę ich firmy sprzedawał albo kupował... Mocne. Niedawno był w Indiach, jak Tusk, no i palnął esa kapitalnego, budzącego moje poczucie dumy z Polski: "Tato! Suwalszczyzna przy tych całych Indiach to jest Las Vegas!".No więc rzuciła mnie dziewczyna, dała zarobić kupę kasy, książki poczytać, znajomych spotkać, filmy sobie przypomnieć (polecam: "Wściekłe psy" - to był niesamowity debiut Quentina). Aha, i za te pierwsze, wrześniowe zarobione pięć tysięcy kupiłem ze trzydzieści drzewek, między innymi jodły, modrzewie, srebrne świerki. No i co jest ważne naprawdę? Te śmieszne długie ruchy, dbałość o kawałek smutnego narządu czy jednak o głowę? Niejeden psycholog nazwie to zapewne kryzysem wieku średniego (zawsze mam jednak pod ręką viagrę, nie wstydzę się, bo i czego?) albo kryzysem po - czyli rozleniwieniem. Ależ jakież to piękne nie przejmować się nowymi bucikami, duperelami, zdradami, esami, zachciankami, galeriami, tylko pożyć mądrzej? No więc ja - spróbuję po raz może tysięczny i pierwszy... Syn niedawno był w Indiach, jak Tusk, no i palnął esa kapitalnego: "Tato! Suwalszczyzna przy tych całych Indiach to jest Las Vegas!"Ale co do tych elit, tych popisywaczy w białych skarpetkach - oczywiście skojarzył mi się od razu Kaczka, który popisuje się bezmyślną raczej władzą, kasując kolejnych oponentów (jak wczesny Tusk, zatem jeden chyba wart drugiego). Tak się dziwnie składa (nie wiem, czy o tym już gdzieś nie pisałem), że Jarek urzęduje dokładnie tam, gdzie ja przez trzy lata redagowałem "Przegląd Sportowy" (i miał on wtedy trzy razy wyższą sprzedaż niż obecnie). Otóż tyrałem tam od rana do nocy (z maksimum sześciogodzinną przerwą na browar), ale życie moje wyglądało tak jak Kaczki. Rano - pilot od bramy, wyjazd, trasa, na Nowogrodzkiej pilot, automatycznie uchylane drzwi, zjazd do garażu, gabinet. Absolutne odcięcie się od ludzi, od ich poglądów, pomysłów, pomijając podsłuchiwanie przy kiblu. Ja żyłem własnym, sztucznym światem i Jarek też tak żyje. I nawet na piwo nie wyjdzie do dawnej Balbiny, posyła tylko Lipińskiego chyba. To skąd on ma znać realia polskiej polityki? Z gazet i stacji, które bojkotuje?Żebyście jednak nie myśleli, że akurat Kaczką się zajmuję - otóż wyruszam na grzyby, dziś babcia przywiozła z naszego lasu w Wildze dwieście prawdziwków (ona 80, dziadek 120), więc jutro sam wyruszam na łowy, sam, bo nie muszę się martwić o żadną pindzię, czy wstanie, czy weźmie kalosze, czy jej nie zabraknie podpasek, czy się nie zgubi... Uff, jak wspaniale być porzuconym. No i te grzyby skosić, samotnie. A skoro dziadkowie tyle znaleźli, niewidomi, to ja nie dam rady?A przy okazji popatrzę na las, na spacer po mchu, który z niczym nie będzie mi się kojarzył - tylko z delikatnością, kolorami. A wrzos siny - z czterema porami roku, z nadchodzącą jesienią. I zanucę sobie piosenkę z młodości: dzień, gaśnie w szarej mgle, wiatr, strąca krople z drzew, sznur kormoranów w locie splątał się, ostatni ciepły dzień... Tekst piosenki: Dzień gaśnie w szarej mgle, wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w locie splątał się, pożegnał ciepły dzień, ostatni dzień w mazurskich stronach. Zmierzch z jezior żagle zdjął, mgieł porozpinał sto. Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas. Już wracać czas. Noc się przybrała w czerń. To smutny lata zmierzch. Już kormorany odleciały stąd poszukać ciepłych stron, powrócą z wiosną nad jeziora. Nikt nas nie żegna tu, dziś tak tu pusto już. Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr.} x2 Już wracać czas. } x2 Tłumaczenie: The day fades away in grey fog. The wind knocks off drops from trees. A string of cormorants got tangled in flight, ended a warm day, the last day in Mazury. Twilight took off sails from lakes, spread a hundred fogs. The rustle of calamus still reached us. It's time to come back. The night dressed up in black. It's the sad twilight of summer. Cormorants have already flown away from here to seek warm parts. They'll come back to the lakes in spring. No one bids us farewell here. Today it's already so empty today. Only the wind chases fogs among the bulrush. It's time to come back. Tekst piosenki: Goniąc kormorany Teskt oryginalny: zobacz tłumaczenie › Tłumaczenie: zobacz tekst oryginalny › Dzień gaśnie w szarej mgle. Wiatr strąca krople z drzew Sznur kormoranów w locie splątał się, Pożegnał ciepły dzień, Ostatni dzień w mazurskich stronach Zmierzch z jezior żagle zdjął, Mgieł porozpinał splot... Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas Już wracać czas Noc się przybrała w czerń... To smutny lata zmierzch Już kormorany odleciały stąd, Poszukać ciepłych stron Powrócą wiosną nad jeziora Nikt nas nie żegna tu, Dziś tak tu pusto już... Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr Już wracać czas Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr Już wracać czas Day off in the gray precipitated drops from the treesCormorants in flight rope entangled inSaid goodbye to a warm dayThe last day of the Masurian pagesTwilight of the lakes sails removed,Mists porozpinał weave ...Calamus murmur reached us yetTime to go backThe night is assumed to black ...It's a sad twilight yearsAlready cormorants flew away,Look for warm sitesReturn spring on the lakeNo one says goodbye hereToday it's so empty now ...Mists of just chasing the wind rushesTime to go backMists of just chasing the wind rushesTime to go back Tekst piosenki: Dzień gaśnie w szarej mgle. Wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w locie splątał się, Pożegnał ciepły dzień, Ostatni dzień w mazurskich stronach. Zmierzch z jezior żagle zdjął, Mgieł porozpinał sto... Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas. Już wracać czas. Noc się przybrała w czerń... To smutny lata zmierzch. Już kormorany odleciały stąd, By szukać ciepłych stron. Powrócą wiosną nad jeziora. Nikt nas nie żegna tu, Dziś tak tu pusto już... Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr. Już wracać czas.

dzień gaśnie w szarej mgle tekst